fani dünya

sevgili ÇY, bugün anladım ki insanoğlunu memnun etmek mümkün değil. e ben de bir insanoğlu (kızı) olduğuma göre, ben neden bu genellemenin dışında kalayım. daha yakın zamanda iş çokluğundan yakınırken, şimdi bulmuş bunamış halimle 'filanca işte ben niye yokum? hımmm?' şeklinde serzenişte bulunurken yakaladım kendimi. neyse ki hemen kendime geldim polente azizimin de yardımıyla... ve şunları hatırladım:
1. eğlenceli iş yoktur. ekibi gaza getirmek için iş eğlenceliymiş gibi yapılır.
2. ne kadar az çalışırsan o kadar eğlenirsin.
3. işkoliklik farkında olmadan insanı içten fetheden bir hastalıktır. uyanık olmalısın.
4. kariyer zımbırtısı için yaz akşamı bir ofise kapanıp elalem para kazansın diye kafa patlatacağına, al karşına sevgilinin gül cemalini, ye, iç, gül ve eğlen, di mi? (bi de rakısına dırdır etme, yazıktır. :))
bir daha mı geleceğiz dünyaya netekim.
açayım şimdi güzel bir müzik, öğlen ne yiyeceğimi düşüneyim....