BSİS

BSİS uzun adı ile "bayram sonrası iş yeri sendromu"ndan muzdaribim.

Erkenden burada olmak, -bu sabah sekizde geldim- boş gözlerle ekrana bakmak, dosyalamak, fişlemek, derlemek, toparlamak, ruhum henüz buna hazır değilmiş.

Günlerin en şahanesi cumadır, cuma diyerek geziyorum ofis içinde, bir an önce akşam olsun, buradan uzaklaşayım istiyorum. Kahveye ve çikolataya boğuyorum kendimi, maillerimi ikibin kere kontrol ettim. Bütün gazeteleri okudum, almanca olanlara bile sulandım. Sevdiğim ve sevmediğim blog sitelerinde gezindim. Beş aylık bütün ilanlar, posterler, flyler, ıvırlar ve zıvırları excelde yaztım, jpeglerini ekledim, aylara bölerek dosyaladım, yazılacak tüm mailleri yazdım.

Yan masaya, arkaya, öne herkese laf yetiştirdim. Ama gene de gün geçmiyor, ne ruhum ne bedenim burda olmak istemiyor.