'Mobbing' bağımlısı mı oluyorum?

Polente mirimin pek güzel değindiği BSİS'nin yanı sıra, özel hayatınızda yaşadığınız stres de iş yerinde başınıza gelen sinir bozucu zamazingolara, hatta sadece o ortamda bulunmaya bile katlanma seviyenizde ciddi oranda bir düşüşe yol açabiliyor. Hele bir de sistemli mobbing'e maruz kalınan bir iş yeri ortamındaysanız -ki siz kurbanı olmasanız da ortamda herhangi birinin düştüğü zor durum sizin de fazlasıyla moraliniz bozuyor, etkilenmemek mümkün olmuyor-, daha da beter etkileniyorsunuz. Sanki Murphy kanunları aleyhinize işlemeye başlamış gibi, 'Hiçbir tarafı mı düzgün gitmez yahu bu HAYATın' diye söylenir halde bulursunuz kendinizi.

Bir yandan da çivi çiviyi söker misali, işyerinde yaşadığınız stresli ortam, özel hayattaki 'mobbing'in etkisini bertaraf eder gibi oluyor, acısız adana kıvamında yaşamaya başladığınızı farkediyorsunuz hayal kırıklıklarını. Özel hayatı bastırmaya başlıyor iş hayatı. İşyerinde geçirilen süre zaten daha fazla zaman ve enerji alıyor hayatımızdan, bu normal diyebilirsiniz. Ancak farkediyorum ki, işyeri bağımlılığının başlangıç noktasının da tam burası olması mümkün. Olumlu-olumsuz tüm olan biteniyle, uyanık saatlerimizi meşgul ederek özel hayattaki bir yığın olumsuzluktan bir kaçış noktası olarak yer alırsa hayatımızda, afyon vazifesi görebilir pek tabii. Belki pekçok ÇS (Çalışmazsa Sıkılan) insanın motivasyon noktası da budur, ne dersiniz?