Ne zamandır bu blog için klavyemle teşriki mesayiye girmiyordum. Adı bazen "ekmek parası" bazen "frambuazlı cheesecake harcırahı" bazen de "chopper bütçesi" olarak geçen paranın, bütün hayatımızı yönlendirmesine, insanın kendi gözleriyle tanık olması, bu da yetmezmiş gibi tüm duyularını işin içine sokmak zorunda bırakılması, özel denilen durumları engelliyor.
Hatta bu kadar uzun cümleler kurdurtan kelimelerin, anahtarının okyanusun derin sularında kaybolduğu kilitli bir kasada kalması gerekiyor.
Shrek'in karısı Fiona'nın ya da Clementiné'in yüzündeki tebessüm çizgileriyle kelamlarımı dile getirmek istediğim zamanlarımı yaşıyorum bu aralar.
İnsanın huzurla çalıştığı bir ortamda bile kendine sorun yaratması ender bir hadisedir. Ama vizöründen baktığın ve görmek istediğin kadrajın seni sükutu hayale sokması, hayaller aleminin adresinin değişmesi gerektiğini gösterir. Artık başka bir ikamet adresi için daha önce hiç hayal edilmemiş bir yer bulma ve mutluluk muhtarından belge almaya kalmıştır iş!
Şimdilik yeni adresim ÇY sitesi.
